Teksty Karola Wojtyły

The transcendence of the person in action and man’s self-teleology

Karol Wojtyła – The transcendence of the person in action and man’s self-teleology, Analecta Husserliana, 1979

„When we speak of the „necessity” of choice, this necessity does not oppose liberty; quite to the contrary, it constitutes it. The librety of the will appears in man as „necessity” of choosing among values and deciding.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SVFhVRERZVGVSVEk/

The structure of self-determination as the core of the theory of the person

Karol Wojtyła – The structure of self-determination as the core of the theory of the person, Tommaso d’Aquino nel suo VII Centenario, Pontificia Academia d’S. Tommaso, Roma-Napoli, 1978

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SQWM1QzhWQjRTNWM/

Participation or alienation

Karol Wojtyła – Participation or alienation, Analecta Husserliana, 1977

„In this paper I intend to analyze the problem of „soi et autrui” in respect to the antinomy between participation and alienation without, however, analyzing antinomy itself. I treat it rather as a „horizon” which constantly accompanies the relation „soi autrui” in such a manner that it cannot be analyzed without the very „horizon” being ever present to us.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_Sc1g3bTNiLV8xMTg/

Subjectivity and the irreducible of man

Karol Wojtyła – Subjectivity and the irreducible of man, Analecta Husserliana, 1978

„The problem of subjectivity of man seems to be today the center of many-sided interest. It would however be difficult to explain in a concise way the reason and the manner of this situation having arisen in the past, and continually arising today.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SYVlRNjNYcmJUbU0/

 

The degrees of being from the point of view of the phenomenology of action

Karol Wojtyła – The degrees of being from the point of view of the phenomenology of action, Analecta Husserliana, 1981

„It is necessary to inquire to what extent human action has something in common with the problem of degree (or degrees) of being.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SN0RIdENhanF6TFE/

Zagadnienie katolickiej etyki seksualnej

Karol Wojtyła – Zagadnienie katolickiej etyki seksualnej, Roczniki filozoficzne, 1965

” Największą i zdecydowanie najbardziej reprezentatywną część czynów ludzkich, którymi zajmuje się etyka seksualna również katolicka, stanowią czyny związane z relacją – w odniesieniu wzajemnym pomiędzy osobami różnej płci – pomiędzy mężczyzną i kobietą. W związku z tym nasuwa się następujące pytanie: czy przedmiotem materialnym etyki seksualnej są tylko czyny związane z samą relacją płciową – przy uwzględnieniu tego wszystkiego, co do niej prowadzi oraz z niej wynika – czy też przedmiotem tym jest po prostu relacja pomiędzy osobami różnej płcie ze szczególnym uwzględnieniem samej relacji płciowej.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SVkY5SVNONWJ5bzA/

 

Zagadnienie wiary w dziełach św. Jana od Krzyża

Karol Wojtyła – Zagadnienie wiary w dziełach św. Jana od Krzyża, Ateneum Kapłańskie 1950

„Jeżeli rozum w wierze ma odnaleźć dla siebie istotę Bożą jako Bożą w istotowym jej podobieństwie, zatem wiara w swojej istocie jest bytem ściśle teologicznym, jest odzwierciedleniem nie tylko bytu Boga, ale wprost samego Bóstwa, samej istoty Bożej jako Bożej.”

część pierwsza https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SX2k3SEJYRkhnaGs/

część druga https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SVFB0d1FZazJ5bGM/

 

Wychowanie do służby Kościołowi

Karol Wojtyła – Wychowanie do służby Kościołowi, Ateneum Kapłańskie, 1967

„Jeśli chodzi o samo pojęcia służby Kościołowi, to musi ono być dostosowane do tego widzenia Kościoła, które ukształtował Sobów. Kościół mianowicie widzi siebie o owych dwóch aspektach, widzi „od wewnątrz” a także i „od zewnątrz”. Aspekty te wbrew pozorom, nie rozbijają pola widzenia Kościoła, ale je scalają. Scalenie następuje nie wokół samej historycznej instytucji zbawienia, ale wokół odwiecznej woli zbawienia człowieka przez Boga, której szczytowym przejawem jest odkupienie, dokonane przez Syna Bożego Jezusa Chrystusa.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SbFYyTlF4b01CRTg/

W poszukiwaniu podstaw perfekcjoryzmu w etyce

Karol Wojtyła – W poszukiwaniu podstaw perfekcjoryzmu w etyce, Roczniki filozoficzne, 1955-57

„Perfekcjoryzm nie utożsamia się z normatywizmem etyki. Można przecież określać; coś jest dobre lub złe, jaki czyn jest przedmiotowo dobry lub zły, abstrahując od tego, że czyn ów przyczynia się do udoskonalenia człowieka spełniającego go albo też do jakiejś dewaluacji jego człowieczeństwa.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_ScmtHQzBNeTFxUms/

Uwagi o życiu wewnętrznym młodej inteligencji

Karol Wojtyła – Uwagi o życiu wewnętrznym młodej inteligencji, Znak, 1961

„Przechodząc do uwag o życiu wewnętrznym dzisiejszej młodej inteligencji wypada naprzód podkreślić, że dzisiejsze młode pokolenie jest krytyczne, a może nawet hiperkrytyczne. Krytycyzm w stosunku do teorii stanowi przeciwieństwo „naiwności”, w praktyce krytycyzm przeciwstawia się spontaniczności oraz postawie łatwego entuzjazmu.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SYjc4ZVZ2bGJ1aGM/

Tajemnica i człowiek

Karol Wojtyła – Tajemnica i człowiek, Tygodnik Powszechny, 1951

„Fakt historyczny Jezusa Chrystusa stoi przed wzrokiem wiary jako tajemnica wcielenia Boga – Syna. Kościół ujął tajemnicę wcielenia w dogmat zjednoczenia osobowego. Jedna jest osoba Słowa, Boga-Syna i ta jedna Osoba jednoczy w sobie dwoistość natur. Przez natury rozumiemy Bóstwo i człowieczeństwo. Bóstwo ma więc owa Osoba odwieczne, a człowieczeństwo przyjmuje w czasie.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SVTFyQUszWjRaT28/

Rozważania pastoralne o rodzinie

Karol Wojtyła – Rozważania pastoralne o rodzinie, Roczniki Nauk Społecznych KUL, 1975

„Małżeństwo jako związek mężczyzny i kobiety musi posiadać swoją pełną legitymację wobec społeczeństwa, a więc również wobec Kościoła, musi być społecznie usprawiedliwione. Jednakże aspekt ten nie jest jedyny ani najistotniejszy. Podstawowym aspektem małżeństwa w Kościele jest jego sakramentalność. Sakramentalność zaś oznacza włączenie w działanie zbawcze samego Jezusa Chrystusa, dokonywane stale przez Kościół.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SVWU1SXlwbnhwV1E/

Rodzina jako „Communio personarum”

Karol Wojtyła – Rodzina jako „Communio personarum”, Ateneum Kapłańskie, 1974

„Rodzina bowiem jest rzeczywistością wybitnie ludzką, a rzeczywistość tę ludzie realizują na zasadzie zrozumienia jej istoty i sensu, ale także rozumieją jej istotę i sens na zasadzie życia i realizacji. Głęboki ludzki sens małżeństwa i rodziny odpowiada zarazem myśli Bożej. ”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SWnI1Q2ZMc2FGV3c/

Rodzicielstwo a „Communio personarum”

Karol Wojtyła – Rodzicielstwo a „Communio personarum”, Ateneum Kapłańskie, 1975

„Rodzicielstwo jest faktem wewnętrznym w mężu i żonie jako ojcu i matce, których udziałem wraz z poczęciem i urodzeniem dziecka staje się nowa właściwość i nowy stan. Ten stan ma również znaczenie społeczne: wobec społeczeństwa – Kościoła, państwa, narodu, gminy, parafii, środowiska – stają się rodzicami. Jednakże ów społeczny charakter stanu rodzicielskiego ma przede wszystkim pokrycie i znaczenie w nich samych.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_ScnBKRllKQ2s1S3M/

Religijne przeżywanie czystości

Karol Wojtyła – Religijne przeżywanie czystości, Tygodnik Powszechny, 1953

„Kiedy zastanawiamy się nad samą istotą chrześcijaństwa jako religii, musimy dojść do wniosku, że jest ono w najpełniejszym tego słowa znaczeniu religią osobową. Co przez to rozumiemy? Przez religię w ogóle rozumiemy stosunek człowieka do Boga. Z samej zatem istoty religii wynika, że jest ona jakimś przejawem życia osoby ludzkiej.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SN09Ob05ZUW9VQWs/

Propedeutyka sakramentu małżeństwa

Karol Wojtyła – Propedeutyka sakramentu małżeństwa, Ateneum Kapłańskie, 1958

„Wyraz „propedeutyka” mówi o przygotowaniu gruntu pod jakąś dziedzinę wiedzy czy cnoty. Jakkolwiek zwykle bierze się pod uwagę raczej tę pierwszą, to jednak etymologicznie biorąc jeszcze więcej jest danych po temu, aby mówić o propedeutyce w życiu moralnym. Życie moralne człowieka opiera się na cnotach, na sprawnościach. Przygotowanie gruntu pod nie w życiu psycho-fizjologicznym człowieka jest zagadnieniem wielkiej wagi. Życie małżeńskie – jeżeli ma stanąć na poziomie godnym człowieka – musi posiadać charakter moralny. Przygotowanie gruntu pod moralność małżeńską w organizmie, w psychice oraz w świadomości ludzi ma szczególne znaczenie.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SYkRCNXNtdktlUzA/

Problem doświadczenia w etyce

Karol Wojtyła – Problem doświadczenia w etyce, Roczniki filozoficzne, 1969

„Na ma wśród współczesnych ludzi nauki, zajmujących się dziedziną moralności, zgody na temat etyki. Trudno szukać wśród nich jednolitej odpowiedzi na pytanie: co to jest etyka? Wielu nawet całkowicie odrzuca możliwość jej istnienia, odpowiadając przecząco na najbardziej podstawowe pytanie: czy etyka ma rację bytu jako nauka, czy może jako nauka w ogóle istnieć?”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SMFdXbEZRZ2Z5Q1E/

Prawo rodziców do religijnego wychowania dzieci

Karol Wojtyła – Prawo rodziców do religijnego wychowania dzieci, Nasza Rodzina, 1973

„Wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, że sprawa wychowania młodego pokolenia dla każdego społeczeństwa, dla każdego narodu, dla każdej wreszcie rodziny jest sprawą najwyższej wagi. I dlatego też wszystkie poczynania, które mają na celu wychowanie człowieka, wychowanie młodzieży w naszym narodzie, uważamy za poczynania największej wagi.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SWU9rTE1DWmFIR1E/

Perspektywy człowieka – integralny rozwój a eschatologia

Karol Wojtyła – Perspektywy człowieka – integralny rozwój a eschatologia, Colloqium Salutis, 1975

„Cel jest pierwszą w porządku przyczyn, które tłumaczą każdą rzeczywistość – przede wszystkim rzeczywistość człowieka. Chodzi zaś nie o wielość celów pośrednich, ale o ten jeden – ostateczny, który wyznacza kierunek wszystkim i nadaje sens całości ludzkiego bytowania.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SemdjLXRIMzBabDQ/

Personalizm tomistyczny

Karol Wojtyła – Personalizm tomistyczny, Znak, 1961

„Św. Tomasz znał pojęcie osoby i określał je w sposób bardzo jasny, inna rzecz natomiast, czy znał problem personalizmu i czy ten problem stawiał w sposób równie jasny jak problem osoby. Słusznie jednak można rozumować, że skoro św. Tomasz tak jasno stawiał problem osoby, to przez to samo już dostarczył co najmniej punkt wyjścia dla całego personalizmu.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SUXZ5MjlZM0JEbTA/

Osoba ludzka a prawo naturalne

Karol Wojtyła – Osoba ludzka a prawo naturalne, Roczniki Filozoficzne KUL, 1970

„Jest dzisiaj moda na buntowanie się przeciwko prawu naturalnemu, odrzucanie prawa naturalnego. Otóż trzeba sobie chyba zdać sprawę z tego, dlaczego tak się dzieje. Myślę, że człowiek, który spontanicznie odrzuca prawo naturalne, staje spontanicznie w obronie właściwej specyfiki ludzkiego działania; w obronie tej rzeczywistości, jaką jest czyn osoby i osoba sama.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SVG9xdkdXdHV2OG8/

O humanizmie św. Jana od Krzyża

Karol Wojtyła – O humanizmie św. Jana od Krzyża, Znak, 1951

„Św. Jan od Krzyża, wierny ścisłym założeniom swej teologicznej logiki, stwierdzonym prócz tego życiem, przyjmuje jako jedną z pierwszych zasad, że urzeczywistnianie konkretnego życia nadprzyrodzonego wymaga „nocy”, a „noc” to oznacza również zaparcie się tego, co przyrodzone, co zaspokaja w człowieku cały ów przyrodzony splot poznawczy i pożądawczy zarazem zarazem zmysłowo – duchowy.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SaUFKSnRYN0VaYms/

Nauka encykliki „Humanae vitae” o miłości

Karol Wojtyła – Nauka encykliki „Humanae vitae” o miłości, Analecta Cracoviensia, 1969

„Ujęcie problemów etycznych małżeństwa na gruncie miłości wydaje się bardzo właściwe i trafne przede wszystkim za względów psychologicznych, odpowiada bowiem jakiejś podstawowej prawdzie życia ludzkiego. Równocześnie zaś wprowadza nas ona w tę dziedzinę moralności, która w pełni odpowiada nauczaniu Kościoła, skoro największym przykazaniem Ewangelii jest przykazanie miłości.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SNjg1OEVpVmU1TWM/

Natura ludzka jako podstawa formacji etycznej

Karol Wojtyła – Natura ludzka jako podstawa formacji etycznej, Znak, nr. 6 , 1959

„Tytuł wykładu brzmi: Natura ludzka jako podstawa formacji etycznej. Natura to tyle co istota danej rzeczy, wzięta jako podstawa jej działalności. Jeżeli bowiem realnie istniejący byt rozpatrujemy przy pełnym uwzględnieniu jego istoty, to wówczas musimy się zgodzić na to, że działanie tego bytu jest z jednej strony przedłużeniem jego istnienia, a z drugiej strony, gdy chodzi o treść działania, to jest ona wykładnikiem czy też uzewnętrznieniem istoty tego bytu.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SNndJYWt0VzlVRDQ/

Myśli o małżeństwie

Karol Wojtyła – Myśli o małżeństwie, Znak, nr. 7, 1957

„Ten artykuł mówić będzie o sakramencie małżeństwa: usiłuje w ten sposób nawiązać współmiernie do prawdy Bożego Narodzenia. Ale małżeństwo jak płodny, życiodajny związek osób, jako podstawa rodziny, zawsze jest poniekąd sakramentem, tzn. czymś, co nosi na sobie znamię Boga- Stwórcy, Dawcy Życia.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SbUo1dnVrbU9SYlE/

Katechumenat XX wieku

Karol Wojtyła – Katechumenat XX wieku, Znak, nr. 4, 1952,

„Tajemnica Wcielenia według nauki Ojców często bywa określana jako początek i pierwowzór wszystkich sakramentów Kościoła. Znaczy to, że Tajemnica Wcielenia, a więc owo osobowe zjednoczenie Boga z człowiekiem urzeczywistnia w sobie na sposób wzorczy to, co się zawiera we wszystkich sakramentach Kościoła ustanowionych przez Jezusa Chrystusa.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_Sek9oYjVEM255T1k/

Instynkt, miłość, małżeństwo

Karol Wojtyła – Instynkt, miłość, małżeństwo, Tygodnik Powszechny, nr.42, 1952

„Z ustanowienia Jezusa Chrystusa małżeńska wspólnota życia jest dla chrześcijan wspólnotą nierozerwalną. Ta okoliczność rozstrzyga w szczególnej mierze o znaczeniu i zasięgu czystości w etyce chrześcijańskiej. Z tego samego ustanowienia małżeństwo jest dla chrześcijan sakramentem.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SOEwwZFpMR2t5eFE/

Ewangelizacja współczesnego świata

Karol Wojtyła – Ewangelizacja współczesnego świata, Znak, 1975

„Teologia ewangelizacji to teologia pracy i znoju. Kościoła jako siewcy. Praca to wynika z wyraźnego nakazu, jaki dał Apostołom Nasz Pan, Mistrz i Odkupiciel.(…) Słowa Chrystusowego zalecenia wyrzeczone po raz pierwszy niegdyś do Apostołów, przypominają i nam żyjącym w dobie współczesnej ten sam obowiązek głoszenia Ewangelii i nakładają na nas to samo jarzmo, które „jest słodkie”(Mt 11,30).”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SLUlWS2ZrOTV3QnM/

Ewangeliczna zasada naśladowania

Karol Wojtyła – Ewangeliczna zasada naśladowania, Ateneum Kapłańskie, 1957

„Wzorem moralnym tzn. przedmiotem naśladowania jest zawsze osoba, której moralna doskonałość unaocznia się w jej postępowaniu. Tak więc wzorem do naśladowania jest przede wszystkim Jezus Chrystus.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_Sa2plckxGSWM4RXc

Etyka a teologia moralna

Karol Wojtyła – Etyka a teologia moralna, Miesięcznik Znak, 1967

„Teologia moralna istnieje obecnie w dwojakiej postaci:

a) jako teologia pozytywna, czyli korzystająca z wyników odpowiednich nauk szczegółowych ( jak np. historia, archeologia, filologia, itp.), egzegeza nauczania moralności chrześcijańskiej, zawartego w przekazach Objawienia: tj. w Piśmie Św. i Tradycji, z uwzględnieniem Magisterium Kościoła.

b) jako teologia spekulatywna, tj. etyka teologiczna stricto sensu, czyli interpretacja zawartej w Piśmie Św. i Tradycji z uwzględnieniem Magisterium Kościoła – nauki moralności przy pomocy pewnego systemu filozoficznego.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SMVplNWd3UTdqalU/edit

Do młodzieży akademickiej

Karol Wojtyła – Do młodzieży akademickiej, Kazania 1962 – 1978, Wydawnictwo Znak, 1980

„Człowiek to znaczy bardzo wiele. Dzisiaj może w naszym myśleniu o człowieku decyduje ilość; ilość: mówimy o krajach, o kontynentach, o ludzkości i wyrażamy to wszystko przy pomocy cyfr. A więc: tysiące, miliony, miliardy. A ta ilość, ten ilościowy sposób widzenia człowieka poniekąd nam przesłania istotę rzeczy. I tutaj w tym miejscu Ewangelia, chrześcijaństwo, stanowi ciągłe sprowadzanie do istoty rzeczy. Bo jest prawdą, że wśród tych tysięcy, milionów i miliardów zawsze ostatecznie jest człowiek. A nawet jeszcze dokładniej: jest moje konkretne ludzkie „ja” – jedno i niepowtarzalne.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SZUptWDZZSjByMjg/

Czym powinna być teologia moralna

Biskup Karol Wojtyła – Czym powinna być teologia moralna, Ateneum Kapłańskie, 1959

„Wiadomo, że obok metafizyki etyka jest drugą najbardziej zasadniczą dziedziną filozofii. Wychodzi ona od pewnych elementarnych pytań, na które usiłuje sobie odpowiedzieć każdy człowiek. Są to pytania następujące: 1. Przez co człowiek oraz jego czyny są dobre a przez co złe? oraz 2. W jaki sposób może człowiek osiągnąć pełnię dobra?”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SX3NmNFg4a0Nsb1k/

Antropologia encykliki „Humanae Vitae”

Karol Wojtyła – Antropologia encykliki „Humanae Vitae”

„W cyklu tematów poświęconych encyklice „humanae vitae”, która stanowi jeden z kluczowych dokumentów pontyfikatu Pawła VI, należy koniecznie uwzględnić temat antropologiczny. Encyklika HV nie tylko zawiera określone widzenie człowieka – własną wizję antropologiczną – ale co więcej, zbudowana jest na fundamencie takiego widzenia. (…) Encyklika HV dotyczy zasad moralności małżeńskiej, jest dokumentem magisterium papieskiego o treści etycznej.”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SZ1NNV3M0MlRkWk0/

Chrześcijanin a kultura

Karol Wojtyła – Chrześcijanin a kultura, Miesięcznik ZNAK, X, 1964.

„Słowo „kultura” jest jednym z tych, które najbliżej są związane z człowiekiem, które określają jego ziemską egzystencje i poniekąd wskazują na samą jego istotę. Człowiek to ten, który tworzy kulturę, który potrzebuje kultury, który dzięki niej sam się tworzy. Kultura stanowi zespół faktów, w których człowiek wciąż na nowo siebie wyraża bardziej niż w czymkolwiek innym. Wyraża się dla siebie i dla drugich. Dzieła kultury, które trwają dłużej niż człowiek, dają o nim świadectwo. Jest to świadectwo życiua duchowego(…). ”

https://docs.google.com/file/d/0B3xDdMl3N4_SZm9fWWFZV3J3dVE/